قوچ و میش های تهران چطور بی خانمان شدند
تاریخ انتشار: ۱۰ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۰۵۵۸۶
همشهری- زهرا رفیعی: مثل همیشه وقتی فصل عوض می‌شود حیوانات از کوهستان سرد راهی دشت معتدل می‌شوند بی خبر از این که در این مدت راه‌های کوهستانی جایشان را به ساختمان و جاده داده‌اند.
زیستگاه تأمین کننده آب، غذا، پناهگاه و محل تولیدمثل حیوان است. هر زیستگاه شامل مجموعه‌ای از پوشش گیاهی، پستی و بلندی، نوع خاک، آب و هوا، میزان بارندگی، میزان نور، غذا و مناسبات بین آن‌هاست که باعث ایجاد شرایطی مناسب برای زندگی جانوران می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
عبدالله سالاری، متخصص مدیریت حیات وحش در گفت و گو با همشهری می‌گوید: تخریب زیستگاه اصلی‌ترین چالش تنوع زیستی و انقراض گونه‌هاست. از دست رفتن زیستگاه نه تنها در سطح ملی که در سطح جهانی نیز عامل انقراض شده است. بسیاری از افراد تصور می‌کنند که تغییر کاربری یک قطعه زمین مرتعی به زمین کشاورزی و یا احداث باغ ضرری به زیستگاه وارد نمی‌کند در صورتی که هر گونه تغییر کاربری و توسعه انسانی باعث تخریب زیستگاه حیات وحش می‌شود. با همین تفکر زیستگاه‌های تالابی نیز در حال نابودی است. تعرض به حریم و بستر تالاب‌ها برای توسعه کشاورزی از آن نوع است. تخریب زیستگاه بیشتر از شکار و آلودگی هوا و ... حیات وحش را تهدید می‌کند.
اسارت قوچ و میش های تهراننوع دیگر تخریب زیستگاه، قطعه‌قطعه شدن آن است. این متخصص مدیریت حیات وحش می‌گوید: زیستگاه، منطقه پهناوری است که بخش‌های مختلف آن به هم متصل است. مهمترین مثال زیستگاه تکه‌تکه که این روزها خبرهای زیادی از آن می‌شنویم، جاده عباس آباد به میامی در استان سمنان است که باعث افزایش تلفات یوزپلنگ آسیایی شده است. برای حیوانات قطع شدن کریدور تردد با احداث جاده، هیچ معنایی ندارد. حیوانات حافظه ژنتیکی که هزاران سال با هدایت آن تردد کرده‌اند را با به دلیل یک جاده از دست نمی‌دهند. توسعه شهر، روستا، احداث جاده، ساخت سد، شهرک صنعتی و ... در این مسیر اختلال ایجاد می‌کند.
یکی از محسوس‌ترین نمونه‌های جزیره‌ای شدن زیستگاه را می‌توان در اطراف پارک های ملی تهران دید. عبدالله سالاری در این باره می‌گوید: بهترین نمونه، منطقه حفاظت شده ورجین است. این منطقه که در محدوده لواسانات است که از بالا به پارک ملی لار متصل بود و از پایین به پارک ملی خجیر و سرخه‌حصار. اما حالا با ساختن شهر پردیس و اتوبان پردیس ارتباط این مناطق به کلی از هم جدا شده‌اند. همچنین از سمت دیگر در منطقه امامه و ورجین تبدیل به باغ و ویلا شده استو در نتیجه ارتباط قوچ و میش های ورجین با مناطق حفاظت شده اطراف به کلی قطع شده است. جزیره‌ای شدن یک زیستگاه باعث ایجاد پدیده «گردن بطری» می‌شود. به این معنا که اگر تنوع ژنتیکی در جمعیت یک گونه کم شود، درون آمیزی آنها پس از مدتی منجر به از بین رفتن آن جمعیت می‌شود. پایداری جمعیت یک گونه به تنوع ژنتیکی آنها بستگی دارد.
به گفته این متخصص، همه حیوانات برای به منظور دسترسی به غذا و جفت و ... در زیستگاه‌ها جابجا می‌شوند و با سرد و گرم شدن هوا مهاجرت فصلی انجام می‌دهند. مهاجرت حیات وحش لزوما بین کشورها و با فواصل بسیار زیاد نیست. به طور مثال قوچ و میش و کل و بزها در فصل گرم در ارتفاعات و در فصل سرد در دامنه و کوهپایه زندگی می‌کنند. گرم و سرد شدن نه تنها برای بدست آوردن غذا، که برای ایجاد تغییرات هورمونی در گونه‌های حیات وحش موثر است. در اثر تغییر دما در فصل‌هاست که حیوانات شروع به جفت‌گیری می‌کنند. این روزها فصل گاوبانگی گوزن‌هاست و عامل آن طول روز و دمای هواست.
در کشورهای پیشرفته کریدورهایی برای تردد حیات وحش بدون مواجهه با انسانی و دست‌ساخته‌های انسانی ایجاد می‌شود. این کریدورها با مطالعه و شناخت زیستگاه و رفتار حیات وحش ایجاد می‌شود. عبدالله سالاری می‌گوید: تشخیص اینکه کریدور روگذر یا زیرگذر باشد بستگی به رفتار حیوان دارد. به طور مثال یوزپلنگ شاید از زیرگذر عبور کند و این نیاز به مطالعه دقیق دارد و در عین حال در برخی از گونه ها مثل آهو می‌دانیم که به هیچ عنوان از زیرگذر استفاده نمی‌کند.
۲۸ پارک ملی با وسعت ۲.۰۵ میلیون هکتار
۴۵ پناهگاه حیات وحش با وسعت ۵.۸ میلیون هکتار
۳۷ اثر ملی طبیعی با وسعت ۴۰.۹ هزار هکتار
۱۷۰ منطقه حفاظت شده با وسعت ۹.۷ میلیون هکتار
بیشتر بخوانید:
تصاویر | علوفه دادن به گله «قوچ و کَل» در وَرجین
نگرانی از تغذیه حیات وحش در زمستان پیش رو
علت افزایش جمعیت یک حیوان وحشی در تهران چیست؟
بره‌ها را رها کنید
بومیان، بهترین حافظان حیات وحش
کد خبر 793215 برچسب‌ها حیوانات - حیات وحش تهران استان تهران محیط زیست ایرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: حیوانات حیات وحش تهران استان تهران محیط زیست ایران تخریب زیستگاه حفاظت شده حیات وحش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۰۵۵۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تضمین حیات شهری با افزایش درختان
موضوع کاشت درخت در اکوسیستم شهری بسیار فراتر از یک ضرورت زیبایی‌شناختی است و فواید بی‌شماری را برای شهرنشینان و همچنین بقای شهر به همراه دارد.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، امروزه شهرها در تلاش برای بازیابی فضاها به نفع مردم و کاهش وابستگی به وسایل نقلیه شخصی هستند و در این راستا کاشت درخت در خیابان‌ها را برای تبدیل بافت شهری به محیطی سالم برای شهروندان در اولویت قرار می‌دهند. در ادامه دلایلی برای جایگزینی سنگ و آسفالت با سایبان‌های درختی و روش‌های بهره‌گیری از مزایای درختکاری شهری مطرح می‌شود.
کاهش مرگ‌ومیر ناشی از گرمای تابستانرویدادهای شدید آب‌وهوایی ناشی از گرم‌شدن کره زمین در حال افزایش است. یک مطالعه جدید در بارسلونا نشان می‌دهد که اگر سایبان‌های درختی اروپا دو برابر شوند، یعنی از ۱۵ درصد فضای شهر به ۳۰ درصد برسند، مرگ‌ومیر ناشی از امواج گرما، ۴۰ درصد کاهش می‌یابد و مرگ‌های زودهنگام به میزان یک‌سوم کمتر می‌شود. درختان با ایجاد سایه، میزان تابش خورشیدی را که به زمین می‌رسد کاهش می‌دهند و همچنین هوا را از طریق فرآیند تبخیر و تعرق خنک می‌کنند. بخار آبی که در فرایند تبخیر و تعرق از برگ درختان آزاد می‌شود، به‌ویژه در شرایط آب‌وهوایی گرم و خشک، به کاهش دما کمک می‌کند و هوای پاک‌تری برای تنفس در اختیار شهروندان قرار می‌دهد.
درختان علاوه بر فوایدی که برای سلامت جسمی دارند، می‌توانند با کاهش استرس در محیط شهری، سلامت روانی افراد را نیز ارتقا دهند. همه‌گیری کووید -۱۹ این موضوع را بیشتر برجسته کرد و شهرها را تشویق به گسترش فضای سبز و افزایش آگاهی در مورد مزایای طبیعت کرد. همه این مزایای کاهش دما، افزایش رطوبت، هوای تمیز و اثرات روانی در کنار یکدیگر باعث کاهش مرگ‌ومیر در شهرها می‌شوند.
کاهش روند گرمایش کره زمینشهرها می‌توانند با ایجاد پناهگاه‌های آب‌وهوایی با تأثیر اجتناب‌ناپذیر گرمایش جهانی مقابله کنند. مطالعه بارسلونا نشان داد که در صورت اجرای طرح دوبرابرسازی سایبان‌های درختی در ۹۳ شهر اروپایی، میزان گرمایش کره زمین به ۱.۳ درجه سانتیگراد محدود می‌شود. یک مطالعه دیگر در ۲۹۳ شهر اروپایی به این نتیجه رسید که درختان دمای متوسط سطح زمین را در تابستان‌های گرم تا ۱۲ درجه سانتیگراد کاهش می‌دهند. اختلاف دما در زمان‌های گرمای شدید بین مناطقی که صددرصد توسط درختان شهری پوشیده شده‌اند و مناطقی که صددرصد با بافت شهری پیوسته پوشیده شده‌اند، بسته به موقعیت جغرافیایی شهر، می‌تواند به ۲۵ درجه سانتیگراد یا بیشتر برسد.
درختان نقش مهمی در تصفیه هوای شهرها، کاهش آلودگی و بهبود کیفیت هوا دارند و می‌توانند با حذف آلاینده‌ها و به دام انداختن گرد و غبار و ذرات معلق در هوا به ارتقای کیفیت هوا کمک کنند. حذف آلودگی از هوا به کاهش خطر بیماری‌های تنفسی و سایر مشکلات بهداشتی مرتبط با کیفیت پایین هوا کمک می‌کند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۹ نشان داد که افزایش ۱۰ درصدی تاج درختان در شهرها می‌تواند کیفیت هوا را تا ۸ درصد بهبود ببخشد.
مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۸ در مجله Environmental Pollution منتشر شد، نشان داد که افزایش پوشش درختان در مناطق شهری منجر به کاهش سطح ذرات ریز معلق در هوا می‌شود که نوعی آلودگی مرتبط با بیماری‌های قلبی‌عروقی و سرطان هستند. بر اساس نتایج این مطالعه، پوشش درختان آلودگی صوتی را نیز کاهش می‌دهد و از این طریق بر بهبود سلامت شهروندان تأثیر مثبت می‌گذارد.
کمک به خنثی‌سازی کربنیک درخت بالغ به‌طور متوسط سالانه نزدیک به ۲۲ کیلوگرم دی‌اکسیدکربن را حذف می‌کند و در طول عمر خود که معمولاً حدود ۵۰ سال است، می‌تواند یک تن دی‌اکسیدکربن را خنثی کند. مطالعات نشان می‌دهد که پوشش درختان کل کره زمین، حدود ۴۰۰ میلیارد کربن ذخیره می‌کند که ۳۰ درصد از کل کربن موجود در جو است. به این ترتیب، تمام شهرهایی که در حال اجرای طرح‌های خنثی‌سازی کربن هستند، ابتدا باید ردپای کربن خود را محاسبه کنند و پس از آن تمام فرایندهایی را که به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم باعث انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌شوند، ارزیابی کنند و روش‌های لازم برای دستیابی به حداکثر کاهش کربن را ارائه دهند. پس از رسیدن به نتیجه نهایی، میزان انتشارات باقیمانده را با مقدار دی‌اکسیدکربنی که جنگل‌های شهری قادر به حذف آن هستند، جبران کنند.
مفهوم «شهر ۱۵ دقیقه‌ای» یک روش برنامه‌ریزی برای ایجاد محله‌های شهری است که در آنها تمام نیازهای روزانه را می‌توان با یک پیاده‌روی ۱۵ دقیقه‌ای، دوچرخه‌سواری یا حمل‌ونقل عمومی برآورده کرد. این نیازها شامل دسترسی به مسکن، اشتغال، خدمات و فضاهای سبز از جمله درختان و پارک‌ها می‌شود. این طرح‌ها ایجاد محله‌های قابل پیاده‌روی و قابل زندگی با دسترسی به طبیعت را در اولویت قرار می‌دهند و در بسیاری از موارد، این امر مستلزم کاشت درختان جدید و ایجاد فضاهای سبز جدید مانند پارک‌ها و باغ‌های عمومی است. به عنوان مثال، پاریس متعهد شده بود تا سال ۲۰۲۴ به عنوان بخشی از برنامه ۱۵ دقیقه‌ای شهری خود و با هدف ایجاد شهری پایدارتر و با کیفیت بهبودیافته برای ساکنان، ۱۷۰ هزار درخت جدید در شهر بکارد. اولویت قراردادن درختکاری و ایجاد فضای سبز در طرح‌های ۱۵ دقیقه‌ای شهری، به ایجاد محیط‌های شهری زیست‌پذیر، پایدار و سالم برای ساکنان منجر می‌شود و با بهبود چشم‌انداز شهر، کیفیت زندگی و احساس اجتماعی را در بین شهروندان افزایش می‌دهد، زیرا مردم را تشویق می‌کند که زمان بیشتری را در خارج از منزل بگذرانند و با همسایگان خود تعامل داشته باشند.
طرح ایجاد فضای قابل زندگی با قانون ۳-۳۰-۳۰۰ با هدف توسعه شهرهای سبزتر، سالم‌تر و گسترش متناسب فضای سبز یکی از راهکارهای برای توسعه درختکاری است. بر اساس این طرح نوسازی ساختمان‌ها و مناطق شهری باید به‌صورتی باشد که هر خانه از ۳ درخت، ۳۰ درصد پوشش درختان شهر یا حداکثر ۳۰۰ متر فاصله از نزدیک‌ترین پارک عمومی یا فضای سبز بهره داشته باشد. حداکثر فاصله ۳۰۰ متری، معادل پنج دقیقه پیاده‌روی یا ۱۰ دقیقه قدم‌زدن تا نزدیک‌ترین پارک، مسیر یا فضای سبز است که دفتر منطقه‌ای اروپایی سازمان بهداشت جهانی نیز آن را توصیه می‌کند.
بهبود سلامت و رفاه در جامعهدرختان و سایر انواع پوشش گیاهی شهری با فراهم کردن فضایی برای تفریح و آرامش، نه‌تنها به دلیل افزایش فعالیت بدنی، بلکه به دلیل بهبود سلامت روان، تقویت حافظه و توجه، سلامت و رفاه مردم را بهبود می‌بخشند. تحقیقات نشان می‌دهد که ساکنان محله‌هایی با فضای سبز بیشتر، تمایل بیشتری به فعالیت بدنی مانند پیاده‌روی، دویدن و سایر اشکال ورزش دارند. زیبایی فضای سبز یک آرام‌بخش طبیعی برای ذهن‌های آشفته امروزی است و افرادی که در محله‌هایی با درختان و فضای سبز بیشتر زندگی می‌کنند، سطح پایین‌تری از مشکلات روانی را گزارش می‌کنند. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۵ در مجله Environmental Health Perspectives منتشر شد، نشان داد که قرار گرفتن در معرض فضاهای سبز از جمله درختان، با عملکرد شناختی بهتر در کودکان مرتبط است و با کاهش استرس و ایجاد فرصت‌هایی برای فعالیت بدنی به بهبود حافظه و توجه در افراد کمک می‌کند.
شهر نقرهایکاهش نرخ زادوولد همراه با افزایش امید به زندگی، بهبود سلامت و پیشرفت‌های پزشکی منجر به رشد پدیده پیری جمعیت در شهرها شده است که از آن با عنوان شهر نقره‌ای نام برده می‌شود. پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۵۰ در اروپا ۵۰ درصد جمعیت بالای ۵۰ سال باشند، بنابراین لازم است شهرها موارد لازم برای حفظ جذابیت برای افراد مسن را در دستور کار برنامه‌های خود قرار دهند. در همین راستا، ایجاد فضاهای سبز عمومی به مراقبت بهتر از سالمندان کمک می‌کند و طیف وسیعی از خدمات اکوسیستمی را ارائه می‌کند که می‌تواند به مبارزه با بسیاری از بیماری‌ها و بهبود زندگی برای سالمندانی کمک کند که در معرض خطر بالای سلامتی هستند.
درختان با افزایش کیفیت هوا تأثیر مثبتی بر سلامت تنفسی همه افراد به‌ویژه سالمندان دارند. تحقیقات نشان داده است که برای افراد مسن، گذراندن وقت در فضاهای سبز و بهره‌مندی از مزایای درختان شهری به کاهش استرس، بهبود خلق‌وخو و ایجاد حس آرامش کمک می‌کند. درختکاری شهری فضا را برای فعالیت‌ها و رویدادهای بیرون از خانه افراد مسن فراهم می‌کند تا با دیگران در جامعه خود ارتباط برقرار کنند و از خطر انزوای اجتماعی در امان بمانند.
نمونه‌های برجسته درختکاری شهریبسیاری از شهرها با توجه به دلایل مطرح‌شده، در حال اجرای طرح‌های درختکاری شهری و پروژه‌های گسترش فضای سبز هستند که در ادامه بعضی از آنها عنوان می‌شوند.
مادرید، اسپانیاجنگل متروپولیتن مادرید پروژه‌ای است که هدف آن ایجاد یک حلقه سبز در اطراف شهر است که از جنگل‌ها و پارک‌ها تشکیل شده است تا با افزایش سطح فضای سبز شهری، کیفیت هوای شهر و شرایط زیست‌محیطی را برای شهروندان ارتقا دهد.
امارات
امارات در راستای اقدامات سبز خود، پناهگاهی موسوم به شجر را در فضایی به وسعت ۱.۶ میلیون فوت مربع و متشکل از ۱۳۰ هزار درخت از ۵۰ گونه مختلف سازگار با آب‌وهوای محلی ایجاد کرده است و بازدید از این مکان را به عنوان یک تور تفریحی و آموزشی ارائه می‌دهد.
شهر ۲۰۰ هزار نفری نیس فرانسه طرح «هر شهروند، یک درخت» را برای سبزسازی و دستیابی به اهداف اقلیمی و ایجاد فضاهای عمومی آرام‌تر در شهر ارائه کرده است که بر اساس آن قرار است تا سال ۲۰۲۶ به ازای هر شهروند یک درخت در شهر کاشته شود. شایان ذکر است که طی ۱۵ سال گذشته، ۱۶ پارک و باغ جدید به همراه هفت باغ اجتماعی و تقریباً ۱۰۰ باغ آموزشی در این شهر ساخته شده است.
شهر برلین یک حلقه سبز متشکل از مناطق سبز، پارک‌ها و فضاهای طبیعی ایجاد کرده است که شهر را احاطه می‌کند. این حلقه سبز که به «کمربند سبز» معروف است، بیش از هزار هکتار وسعت دارد.
بوستون، ایالات متحدهمدیران بوستون در ایالت ماساچوست آمریکا با تمرکز بر طرح جنگل‌کاری شهری، یک اداره جنگلداری تأسیس کرده‌اند تا بر فرایند گسترش سایبان‌های درختی در سراسر شهر نظارت و مدیریت داشته باشد و زیست‌پذیری مناطق و رفاه عمومی شهروندان را بهبود ببخشد. کارکنان این اداره، علاوه بر کاشت درختان جدید، روش‌های بهینه برای آبیاری و نگهداری از درختان قدیمی و گسترش سایه در معابر را ارائه می‌دهند.
شهر مونترال پروژه‌ای به نام «کمربند سبز» را راه‌اندازی کرده است که هدف آن ایجاد یک حلقه سبز از مناطق طبیعی و پارک‌های اطراف شهر است که باعث بهبود کیفیت هوا، کاهش سروصدا و ایجاد محیطی سالم برای ساکنان می‌شود.
لندن، انگلستانشهر لندن پروژه‌های متعددی برای ایجاد فضاهای سبز و پارک‌هایی دارد که شهر را احاطه می‌کنند. یکی از این پروژه‌ها «شبکه سبز» است با هدف ایجاد شبکه‌ای از فضاهای سبز که مناطق مختلف شهر را به هم متصل می‌کند و با کاهش دمای مناطق شهری و حومه‌ها، علاوه بر مقابله با پدیده جزیره گرمایی، کیفیت زندگی ساکنان را بهبود می‌بخشد.
توزیع درختان در ونکوور یکسان نیست و بسیاری از مناطق شهری فاقد سایبان درختی موردنیاز هستند که همین امر، دمای هوای آنها را نسبت به سایر مناطق پردرخت شهری افزایش داده است. مدیران ونکوور طرح کاشت ۲۵۰ نهال جدید را در محله‌هایی با کمترین دسترسی به درختان ارائه داده‌اند تا با ایجاد سایبان در این مناطق، علاوه بر مقابله با اثرات جزیره گرمایی در شهر، حس برابری میان شهروندان را افزایش دهند.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت